Over verliefd zijn en andere dingen
Blijf op de hoogte en volg Elisa
27 Februari 2015 | Duitsland, Tangstedt
Ja, jullie lezen het goed. Ik ben een beetje verliefd geworden, eigenlijk al vanaf de eerste dag dat ik hem zag. Hij is groot, veel groter dan ik eerder gezien had. En prachtig breed. Als ik hem zie, begint het een beetje te kriebelen bij mij, vooral wanneer hij net onder de douche vandaan komt. Dan is ie op z'n mooist, weet je.
En hij rijdt heerlijk, die Opel Vivaro.
Ik rijd hier dus in een bus. In het begin was dat even wennen, maar inmiddels zijn de bus en ik volledig op elkaar afgestemd. Als hij weer eens niet wil starten, spreek ik hem bemoedigend toe en vaak doet hij dan weer zijn best. Ik breng de kinderen ermee naar school, haal ze weer op, rijd ermee naar de gym (dan zet ik de radio keihard aan als er een lekker hitje voorbij komt) en naar de cursus Duits (een halfuur rijden vanaf hier). Toen ik mijn rijbewijs net had, zei men wel 'dat het went', dat rijden in een auto. Dat het na een tijdje niet meer zo leuk is. Niets is minder waar wat mij betreft. Heerlijk, zo skeur'n in dat bakkie. Snel optrekken (helaas niet zo snel als de vele Audi's en BMW's die hier rondrijden), lekker doorrijden (en ondertussen opletten dat ik niet te hard ga) en de radio aan. Het enige wat nog boven zo'n auto gaat, is uiteraard één echte PK :).
De afgelopen weken heb ik super leuke momenten gehad ("Du bist die beste Elisa der Welt"), maar ook momenten dat ik er even doorheen zat. Wat ik geleerd heb, is dat ik heel veel zelf kan. Ik moet wel, want ik heb hier geen familie of vrienden dichtbij wonen. Dus als ik thuis mis of even kwaad of verdrietig ben, moet ik dat zelf 'oplossen'. En dat gaat best goed. Ik heb alleen een bankrekening hier geopend, heb alleen mijn abonnement bij de sportschool aangevraagd en dat allemaal in de eerste paar weken met mijn (zo dacht ik) steenkolen Duits. Blijkbaar heb ik meer opgeslagen van de lessen van meneer Beltman dan ik dacht (bij dezen, als u dit leest: bedankt!)
Ondertussen heb ik al wat andere au-pairs en andere meiden leren kennen met wie ik regelmatig Hamburg in ga. Heerlijk om even weg te zijn van de kinderen en lekker onder elkaar te zijn. Morgen ga ik met een van hen in Hamburg winkelen, ben benieuwd wat ze hier voor leuks hebben!
Voor degenen die het nog niet weten: ik heb pianoles (klassiek)! Ik heb nu een stuk of zes lessen gehad en het gaat redelijk. Ik ben geen talent, maar ik oefen elke dag een uurtje tot anderhalf uur en misschien kan ik dan na een halfjaar iets leuks spelen. Verwacht geen wonderen, want hoewel mijn Russische lerares enthousiast is, heeft ze ook gezegd dat de basis voor klassiek pianospelen drie (!) jaar duurt. Dat jullie het even weten.
Tot slot (ik moet bijna weer beginnen, heb 's morgens vrij van halftien tot twaalf):
Ik mis:
*mama
* mijn zusjes
* papa
* familie!
* vrienden en vriendinnen
* de paarden en iedereen die daarbij hoort
* paardrijden (tot nog toe geen paard gevonden dat ik kan en mag rijden)
* Nederlands brood
* Pride and prejudice (niet meegenomen, stom!)
* laat naar bed gaan (als de dag om halfzeven begint, moet ik uiterlijk om halfelf slapen om aan mijn rust te komen)
* dansen (denk aan een episch mooie verjaardag)
* de trein naar Grunn
Maar ik heb hier vooral een heel leuke tijd en geniet volop :).
Auf wiederschreiben! (Volgens mij is dat geen Duits.)
En hij rijdt heerlijk, die Opel Vivaro.
Ik rijd hier dus in een bus. In het begin was dat even wennen, maar inmiddels zijn de bus en ik volledig op elkaar afgestemd. Als hij weer eens niet wil starten, spreek ik hem bemoedigend toe en vaak doet hij dan weer zijn best. Ik breng de kinderen ermee naar school, haal ze weer op, rijd ermee naar de gym (dan zet ik de radio keihard aan als er een lekker hitje voorbij komt) en naar de cursus Duits (een halfuur rijden vanaf hier). Toen ik mijn rijbewijs net had, zei men wel 'dat het went', dat rijden in een auto. Dat het na een tijdje niet meer zo leuk is. Niets is minder waar wat mij betreft. Heerlijk, zo skeur'n in dat bakkie. Snel optrekken (helaas niet zo snel als de vele Audi's en BMW's die hier rondrijden), lekker doorrijden (en ondertussen opletten dat ik niet te hard ga) en de radio aan. Het enige wat nog boven zo'n auto gaat, is uiteraard één echte PK :).
De afgelopen weken heb ik super leuke momenten gehad ("Du bist die beste Elisa der Welt"), maar ook momenten dat ik er even doorheen zat. Wat ik geleerd heb, is dat ik heel veel zelf kan. Ik moet wel, want ik heb hier geen familie of vrienden dichtbij wonen. Dus als ik thuis mis of even kwaad of verdrietig ben, moet ik dat zelf 'oplossen'. En dat gaat best goed. Ik heb alleen een bankrekening hier geopend, heb alleen mijn abonnement bij de sportschool aangevraagd en dat allemaal in de eerste paar weken met mijn (zo dacht ik) steenkolen Duits. Blijkbaar heb ik meer opgeslagen van de lessen van meneer Beltman dan ik dacht (bij dezen, als u dit leest: bedankt!)
Ondertussen heb ik al wat andere au-pairs en andere meiden leren kennen met wie ik regelmatig Hamburg in ga. Heerlijk om even weg te zijn van de kinderen en lekker onder elkaar te zijn. Morgen ga ik met een van hen in Hamburg winkelen, ben benieuwd wat ze hier voor leuks hebben!
Voor degenen die het nog niet weten: ik heb pianoles (klassiek)! Ik heb nu een stuk of zes lessen gehad en het gaat redelijk. Ik ben geen talent, maar ik oefen elke dag een uurtje tot anderhalf uur en misschien kan ik dan na een halfjaar iets leuks spelen. Verwacht geen wonderen, want hoewel mijn Russische lerares enthousiast is, heeft ze ook gezegd dat de basis voor klassiek pianospelen drie (!) jaar duurt. Dat jullie het even weten.
Tot slot (ik moet bijna weer beginnen, heb 's morgens vrij van halftien tot twaalf):
Ik mis:
*mama
* mijn zusjes
* papa
* familie!
* vrienden en vriendinnen
* de paarden en iedereen die daarbij hoort
* paardrijden (tot nog toe geen paard gevonden dat ik kan en mag rijden)
* Nederlands brood
* Pride and prejudice (niet meegenomen, stom!)
* laat naar bed gaan (als de dag om halfzeven begint, moet ik uiterlijk om halfelf slapen om aan mijn rust te komen)
* dansen (denk aan een episch mooie verjaardag)
* de trein naar Grunn
Maar ik heb hier vooral een heel leuke tijd en geniet volop :).
Auf wiederschreiben! (Volgens mij is dat geen Duits.)
-
27 Februari 2015 - 12:11
Anique:
Topper! Fijn dat je je zo goed redt en knap dat je het niet doodeng vind om in een bus te rijden, haha!
Het klinkt alsof je je prima vermaakt daar! Ben benieuwd naar je piano skills :) Have fun in Hamburg! xxx -
27 Februari 2015 - 12:45
Renate:
Leuk om te lezen hoeveel je het naar je zin hebt daar☺️ -
27 Februari 2015 - 16:15
Rozie:
Check, ik word gemist. Ik ga ook een waarbenjij.nu schrijven alleen ben ik bang dat die elke week hetzelfde is hahaha. -
27 Februari 2015 - 16:34
Elisa:
Leuk, die reacties!
Anique, die pianoskills zijn nog maar heel basis hoor :p. Het is vooral veel vingeroefeningen en eenvoudige melodietjes spelen (tweehandig, één noot tegelijk). En die bus, dat went zo!
Roze, goed opgemerkt. Eigenlijk verdien jij wel een speciale vermelding als wederhelft, haha. -
28 Februari 2015 - 08:59
Mama:
Dag Elisa, wat leuk om weer wat van jou te lezen. Het liefst zou ik natuurlijk veel vaker stukjes van jouw au pair avontuur lezen maar ik kan me voorstellen dat je er niet altijd tijd en zin voor/in hebt.
Een dikke kus en knuffel van je moeder.
-
28 Februari 2015 - 17:44
Helena V. T.:
Haa Elisa,
Ik word wel blij van je blog!
Mooi geschreven!
Krijg ik ook eens zo'n mooie brief van je? ;)
Liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
